-„Moje ciało jest instrumentem, za pomaca którego śpiewam pieśń mojej duszy”

-„Nie akceptuję już zachowania a mogę nawet nazwać przestępczym i które wpłynąć mogłyby na moich dzieci i wnuczków zdrowie a nawet ich życie” i dodał: „Idę teraz wyprostowany wśród tych co na kolanach. „ W.

– „Teraz, kiedy na mój problem patrzę z góry, to dziwi mnie, iż z TEGO w ogóle robiłem problem”

– Klientka na koniec naszej pierwszej rozmowy wspomina ostatnio przeczytana książkę:

„Kapelusz cały w czereśniach” autorstwa Oriana Fallaci, gdzie w celu poszukiwania własnych korzeni,

autorka musiała wykonać wiele pracy, by w różnych archiwach odnaleźć ślady wszystkich swoich przodków, ta książka zainspirowała mnie do pracy nad sobą. I teraz, po naszej pierwszej rozmowie już, rozumiem dlaczego ważne jest to głębokie spojrzenie w siebie; iż całe to „archiwum” w nas jest i to łatwe dostępne. I jak nienawiść można zmienić w uczucie, które leczy.”

– Świąt mama nigdy nie lubiła. Zapytana o to po raz pierwszy , miała 73 lata.

„to nie wiesz”? Zdziwieniem zapytała wielkim.  „ miałam 7 lat i mój ojciec umierał

A po świętach stały 2 trumny bo mama jej poroniła również „

To pytanie uchroniło ja od  dalszej dymensji.

– Nauczyciel muzyki, 91 letni organista z piękną reputacją. Obrazy wojny, jej okrucieństwa, nasilały się z wiekiem emerytalnym. Za dużo wolnego czasu i ucieczka nie możliwa. W jego głowie trwała wojna. Na kilka miesięcy przed śmiercią, uwolnił się i zaakceptował, iż wojna już się skończyła. Jak trzeba było słuchać ? Co trzeba było powiedzieć by ten wspaniały człowiek sam to odkrył i się uzdrowił  ?

„ Jak łatwo jest uciekać od problemów, niż brać je na klatę ale chcę pamiętać, że wtedy przegrywam swoje życie” P.

– „kochanie” ma wiele imion ;  „to czemu ona mi nie mówiła, że nie lubi bicia?” On z domu wyniósł przekonanie, że kobiety to lubią bo przecież ojciec jego też matkę bił po alkoholu….

– „zapragnąłem odbudować INTYMNOŚĆ w mojej relacji I ją mam teraz.” W ostatnim sms-ie napisal: „cudo a dalej to już bardzo intymne”………….   

–  Uważam teraz na moje słowa, bo mogą do mnie wrócić

-„Dwa lata temu poddałem się chorobie alkoholowej i uznałem swój alkoholizm. Wtedy spotkałem Panią Barbarę i zbaczałem uczestniczyć w terapii. To był najlepszy krok jaki mogłem w tamtym momencie zrobić. Odzyskałem świadomość, odpowiedzialność oraz koncentrację. Od ponad dwóch lat nie pije. Pani Basia dała mi „narzędzia” dzięki, którym czuje się bezpieczny i mogę przyjrzeć się temu co mnie boli,, frustruje, smuci itd. Poznaję siebie. To jest piękne:) M. p.s. przy medytacjach wpadła mi do głowy taka modlitwa:

„Oddal ode mnie niewiarę lecz zostaw mi zdrowy rozsądek niech duch mój w drzewach i trawie widzi co piękne i mądre zostaw mi ciemność i światło tak by mój dom był spokojny lecz oddal ode mnie nicość bo nie chce kolejnej wojny”

– Pani Barbara, to człowiek niezwykle skromny i ciepły, całym sercem oddany swojej pracy i potrzebującemu człowiekowi. Zawsze dyspozycyjna, punktualna, przygotowana i gotowa nawet do trudnych pytań. Swą wiedzą wspierała mnie zarówno osobiście, e-meilowo, jak i telefonicznie. I to co w tych czasach niezwykle rzadkie – nigdy nie naciąga. Pomogła zrozumieć problem mój i mojej rodziny oraz poprowadziła mnie w dobrą stronę. Ja też musiałam zacząć nad sobą pracować, zgodnie ze wskazówkami. Nadal stosuję się do rad, ćwiczę oddech, staram się żyć tu i teraz. Samo nic się nie stanie. Szczęściu trzeba trochę pomóc. Elżbieta

– Po ponad pół roku terapii zrozumiałam problem i odważyłam aię zmienić moje życie rodzinne, wypowiedzieć wojnę uzależnieniom syna oraz nakłonić go na leczenie. Zaczynamy się cieszyć życiem na nowo. Nie może jeden człowiek niszczyć życia trzech pozostałych osób. Przecież każdy zasługuje na szczęście, zarówno my, jak i syn. Uzależnienie to choroba całej rodziny, a chorobę trzeba leczyć. Będzie dobrze, wierzę w to i odcinam się od przeszłości grubą linią, nie chcemy już cierpieć…Maria

– Trafiłam na tę terapię przypadkiem po wielu latach ciężkiej choroby. Przewlekły ból, odizolowanie, niesprawność i tony leków odbiły się silnym piętnem na mojej psychice. Uczucie lęku od lat zabierało radość życia i budziło często w środku nocy. Terapia, masaż, rozmowa już same w sobie leczą, gdy widzi się pasję i ogromne zaangażowanie Basi. Małymi krokami wychodzę z moich problemów, coraz mniej boję się życia i zaczynam dokonywać w nim zmian. Choroba nie minie, ale zmieniam swoje podejście, nabieram dystansu do wielu spraw i ludzi, nie zatruwam już tak bardzo siebie i innych. Nie mogę się doczekać kolejnej sesji, rozmowy i spotkania…Wiem, że mi zawsze doradzi, wesprze, szczerze skrytykuje, wytłumaczy problem. Wiem, że odpisze na mojego sms, meila, oddzwoni i znajdzie czas. Każdy, by chcial mieć takiego przyjaciela…Dziękuję za nadzieję i szczery uśmiech 🙂 Ewa

-" Dzięki naszej ostatniej sesji kategorycznie zerwałam z alkoholem "
Cześć Basiu, Dawno do Ciebie nie pisałam. 
Siniałaś mi się dzisiaj, chyba tak intensywnie wczoraj o Tobie myślałam, ze aż mi się przyśniłaś. Nic specjalnego w tym śnie, po prostu byłaś i robiliśmy jakaś sesje.
Chciałam Ci podziękować  za nasze ostatnie spotkanie. Dzięki naszej ostatniej sesji kategorycznie zerwałam z alkoholem. Od naszego ostatniego spotkania nie pije. I ten haj, który miałam pijać( który wtedy tak bardzo mi się podobał bo nic nie czułam) , teraz , kiedy to wspominam, jest dla mnie okropny.  Nie popadłam w skrajności w skrajność i nie osadzam ludzi , którzy pija. Wiem jak ciężko jest wyjść z tego nałogu. Po naszej sesji kopa dało mi jeszcze to, ze pojechałam z moimi rodzicami nad jezioro na kilka dni i moja mama była codziennie od południa do wieczora na rauszu. Walnęło mnie to totalnie, pomyślałam, ze jak ja mogłam umieć bez picia rozwiązywać moje problemy, jeżeli w mojej rodzinie pije się alkohol, żeby o tych problemach zapomnieć.  
Dzięki naszej ostatniej sesji jestem świadomym człowiekiem a przede wszystkim świadomą  matką.  Moje relacje z moim synkiem bardzo się poprawiły, chce go wychować na odważnego, pewnego siebie człowieka a nie zakompleksionego, słabego tchórza , jakim ja byłam w dzieciństwie, bo do tego doprowadziło uzależnienie mojej mamy. 
Jestem wdzięczna Bogu,  ze byłam wewnętrznie gotowa  spotkać ciebie na mojej drodze życia i razem z Toba pokonać moje lęki, przyzwyczajenia i demony. 
Obyś jeszcze wielu takim osoba jak ja pomogła świadomie żyć i cieszyć się na nowo życiem...:-)
Całuję i do ponownego zobaczenia jak będę w Polsce. L